Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Wbrew pułapkom losu tworzą kochającą rodzin, patrzą na świat z radością życia. Od pierwszych stron książki wciągają nas w swój świat.
cz. I Bez pożegnania – podczas II Wojny Światowej bohaterki wywiezione zostają z Kresów wschodnich na Syberię. Czas wielkiej próby udaje im się przetrwać dzięki niezwykłemu hartowi ducha matki.
cz. II Szkoła pod Baobabem – bohaterki przedostają się wraz z Armią Andersa do Afryki. Książka pisana z perspektywy córki Kasi, w fantastyczny sposób opowiada o codziennym życiu Polaków w Ugandzie, fascynującej Afryce i tęsknocie za ojczyzną.
cz. III Koło Graniaste – wymarzony powrót do powojennej Polski i brutalne spotkanie z komu- nistyczną rzeczywistością. Jednak dzięki sile emocji, wbrew wszystkiemu, życie toczy się dalej…
cz. IV Mea Culpa – Polska przełomu lat 50. i 60., pierwsze lata PRL-u wraz z jego bsurdami, ingerencja świata polityki w życie zwykłych ludzi, start Kasi w dorosłe życie, podróże głównej bohaterki z zespołem „Mazowsze”.
cz. V Czas darowany nam – „Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci” – te słowa Zofii stają się myślą przewodnią dalszych losów Kasi. Czeka ją praca, podróże, wzloty, upadki, wypadki, a także nowe spotkania i uśmiechy losu. Pełen trudnych momentów dla Polski rok 1968 w sferze osobistej daje się bohaterkom we znaki. W lata 70. Kasia wchodzi z nadzieją, ale Jak to się skończy dowiemy się z tomu następnego, pod takim właśnie tytułem.
c.d.n.
Jest to wspaniale napisany utwór. Wprost gotowy scenariusz filmowy, pełen cudownych charakterów i sytuacji chwytających za gardło. Rewelacja!!! Aromat książki, jej niezwykła pasja, koloryt, emocje, wiarygodność są mi bliskie i wywołują olbrzymie doznania.
Jerzy Antczak
Ważne są książki takie jak ta, bardzo ważne dla naszej polskiej psychiki. Przyznam się, że czytałem tę kipiącą energią życia i świetnie napisaną książkę też jako odtrutkę na typowe dla polskiego obywatela poczucie przysmucenia, niedostrzegania, jak wiele na lepsze się zmieniło.
Ernest Bryll
Barbara Rybałtowska ma w swoim dorobku liczne powieści (m.in. Sagę, Kuszenie Losu, Romans w Paryżu), przekłady literatury rosyjskiej, sztuki teatralne, teksty piosenek a także biografie znanych postaci polskiej sceny, m.in. Barbary Brylskiej, Barbary Wrzesińskiej, Igi Cembrzyńskiej, Stefana Rachonia. Jako mała dziewczynka podczas II Wojny Światowej została wraz z matką wywieziona na Syberię, skąd przez Pakistan, Iran, Ugandę wróciła do Polski. Przeżycia te posłużyły za kanwę sagi.
