Życie Szkoły | 13 maj 2008
* Pokazana okładka tytułu jest aktualną okładką tytułu Życie Szkoły. Kiosk24.pl nie gwarantuje, że czytany artykuł pochodzi z numeru, którego okładka jest prezentowana.
Praca otrzymała I nagrodę w konkursie na scenariusz zajęć zintegrowanych „Jak uczyć dzieci języków obcych”.
Dzieci w młodszym wieku szkolnym chętnie się uczą, przyswajają sobie nowe wiadomości i nabywają nowych umiejętności. Oczekują od nauczyciela nie tylko ciekawych zajęć, ale także zrozumienia, wsparcia i pomocy.
Dziecko w wieku siedmiu lat przychodzi do szkoły i zaczyna równocześnie uczyć się języka polskiego (w piśmie, mowie) i języka obcego. O ile języka ojczystego uczy się według określonych zasad, poznaje litery, dokonuje analizy i syntezy, czyta, pisze, o tyle języka obcego uczy się, wsłuchując się w jego melodię, poznając nowe słówka, zwroty. Stopniowo przechodzi do używania krótkich komunikatów językowych. Nauczanie języka obcego w klasach I–III wymaga dobrej znajomości możliwości psychofizycznych ucznia oraz metod pracy stosowanych właśnie na tym etapie nauczania. Uważam, że nauczanie języka obcego w tym właśnie okresie jest jednym z trudniejszych zadań, przed którym stoi nauczyciel. Nie można przecież siedmioletniemu dziecku dać do samodzielnego przeczytania tekstu w języku obcym i poprosić go o zaznaczenie prawdziwych lub fałszywych odpowiedzi (byłoby to możliwe już w klasach wyższych). Wezwanie, przed którym stoi nauczyciel, jest bardzo wielkie. To od jego pomysłowości zależy sposób prezentacji materiału oraz jego praktyczne zastosowanie przez małego ucznia.
Dziecko na tym etapie uczy się przez działanie, przeżywanie. Czyli należy stwarzać mu takie sytuacje dydaktyczne, które pozwolą uaktywnić różne sfery i zastosować naturalny w tym okresie dynamizm. Zajęcia nie mogą być statyczne. Dziecko nie powinno siedzieć przez 45 minut nieruchomo w ławce. Uczeń musi brać aktywny udział w zajęciach, czuć się „głównym aktorem spektaklu” reżyserowanego przez nauczyciela.
Uczniowie zapamiętują materiał w różny sposób: jedni są wzrokowcami, inni słuchowcami, a jeszcze inni kinestetykami. Materiał podany przez nauczyciela powinien uwzględniać różnorodne techniki uczenia aby umożliwić zapamiętanie wszystkim uczniom. A to znowu wymaga dużego zaangażowania w przygotowanie się do każdychzajęć, wypracowania wielu pomocy, środków dydaktycznych, które wspomogą nauczanie.
(...)
Krystyna Dąbek
Artykuł w całości jako plik PDF do pobrania znajduje się w zakładce Opis w ofercie tytułu Życie Szkoły
Wróć do czytelni