Biologia w Szkole | 07 październik 2008
* Pokazana okładka tytułu jest aktualną okładką tytułu Biologia w Szkole. Kiosk24.pl nie gwarantuje, że czytany artykuł pochodzi z numeru, którego okładka jest prezentowana.
Termin „genomika” stworzył sir Thomas Roderick w 1986 roku, niejako na wyrost i przypadkiem, podczas poszukiwania dobrego tytułu dla nowego czasopisma. Impulsem do założenia „Genomics” był przewidywany, gwałtowny napływ prac związanych z planowanym już Projektem Sekwencjonowania Genomu Człowieka (ang. HGP). Pierwotnie nowe pismo miało się skupić na zagadnieniach związanych z genomem człowieka. W następnym dwudziestoleciu określenie to zrobiło oszałamiającą karierę, choć na wyniki analizy genomu człowieka przyszło jeszcze trochę poczekać.
Genomika, a cóż to za nauka?
Genomika jest definiowana jako nauka dążąca do ustalenia sekwencji nukleotydowej, organizacji i funkcji wszystkich genów. Powstała dzięki „mariażowi” biologii molekularnej i biologii komórki z klasyczną genetyką, wspomaganemu przez informatykę.
Genomika narodziła się w 1992 roku, gdy opublikowano pierwszą sekwencję chromosomu 1. drożdży (S. cerevisiae). Pomimo że ustalono wtedy sekwencję zaledwie jednego z 16 chromosomów, a nie całego genomu. Postęp prac wymógł podział genomiki na poddyscypliny.
Analiza organizacji chromosomu, identyfikacja genów i sekwencji regulatorowych spowodowały powstanie genomiki strukturalnej.
Termin genomika strukturalna jest także stosowany od 1999 roku przez biologów zajmujących się ustalaniem struktury białek. Jako że biolodzy zajmujący się analizą struktury białek opierają się na danych uzyskanych przez naukowców badających genomy, można śmiało powiedzieć, że mamy do czynienia z przypadkiem pożarcia matki przez własne dzieci. Bardziej właściwą nazwą dla globalnej analizy proteomów
wydaje się być co raz powszechniej używane określenie „proteomika strukturalna”.
(...)
Marek Zagulski
Artykuł w całości jako plik PDF do pobrania znajduje się w zakładce Opis w ofercie tytułu Biologia w Szkole
Wróć do czytelni