Życie Szkoły | 25 styczeń 2012
* Pokazana okładka tytułu jest aktualną okładką tytułu Życie Szkoły. Kiosk24.pl nie gwarantuje, że czytany artykuł pochodzi z numeru, którego okładka jest prezentowana.
W każdej klasie jest co najmniej jedno dziecko, któremu przypisywana jest etykieta „nieśmiałe”. Wychowawcy mogą albo przyczyniać się do nasilenia nieśmiałości u swoich podopiecznych, albo pomóc im ją przezwyciężyć. Nie będą jednak w stanie im pomóc, jeśli nie posiądą odpowiedniej wiedzy i nie uświadomią sobie w pełni rzeczywistej wagi tego podstępnego problemu.
Zjawisko nieśmiałości stanowi złożony kompleks problemów psychologicznych i pedagogicznych. Harwas-Napierała określa nieśmiałość jako poję cie nieostre, im bliżej mu się przygląda my, tym więcej odkrywa my odmian nieśmiałości. Okazuje się, że żadna z pojedynczych definicji nie jest adekwatna, ponieważ nieśmiałość oznacza różne rzeczy dla różnych osób.
Zimbardo twierdzi, że jest to złożona przypadłość, która pociąga za sobą całą gamę skutków - od lekkiego uczuci skrępowania, nieuzasadnionego lęku przed ludźmi, aż do skrajnej nerwicy [7].
Być osobą nieśmiałą to znaczy być trudnym w kontakcie z powodu bojaźliwości, ostrożności lub nieufności, niechęci w kontaktach z pewnymi osobami i przedmiotami[7]. Osoba nieśmiała jest ostrożna w kontaktach i działaniu, wzdrygająca się przed okazywaniem pewności siebie, przewrażliwiona i bojaźliwa, skromna i pełna rezerwy z powodu braku wiary we własne siły [7].
Jakie odmiany nieśmiałości wyróżniamy?
Możemy mówić o nieśmiałości:
Wróć do czytelni