Dlaczego pewni ludzie walczą zapamiętale z przeciwnikami politycznymi, a inni próbują rozwiązywać konflikty, poszukując porozumienia? Dlaczego w pewnych okolicznościach spokojni, rozsądni ludzie angażują się w irracjonalne działania eskalujące konflikt polityczny? Czy politycy różnią się pod względem sprawności poznawczej? A jeśli tak, jak różnice te wiążą się z ich funkcjonowaniem w konflikcie? Na te pytania poszukuje odpowiedzi autorka sięgając do dorobku psychologii poznawczo-rozwojowej, psychologii poznania społecznego oraz psychologii politycznej. Analizuje różnice w sposobach rozumienia świata społeczno-politycznego wśród wybranej grupy polskich polityków. Wskazuje na związek sposobów myślenia z postawami w konflikcie politycznym. Monografia zawiera także przegląd literatury na temat psychologii konfliktu oraz psychologii rozwoju poznawczego. Pokazuje w jaki sposób wiedza psychologiczna może zostać wykorzystana do zrozumienia zjawisk sceny politycznej.
